Sinds 1 januari 2016 is de Wet kwaliteit klachten geschillen zorg (Wkkgz) van kracht. Deze wet is van toepassing op alle zorgaanbieders. Onder alle zorgaanbieders worden verstaan zorginstellingen, maar bijvoorbeeld ook verpleeghuizen, zelfstandige zorgverleners, huisartsen, fysiotherapeuten, etc.. Maar is iedere zorgverlener op de hoogte van deze wet en de verplichtingen daaromtrent en wil men ook aan deze wet voldoen?
Een veelgehoorde klacht, van met name de zelfstandige of kleinere zorgaanbieders is ‘absurd dat ik aan dezelfde criteria moet voldoen als de grote aanbieders’. Een andere veelgehoorde opmerking is ‘het voldoen aan een wet of het hebben van een kwaliteitsmanagementsysteem zegt niets over de kwaliteit van de zorg’. Tot slot hoor ik vaak ‘kwaliteit kost me kapitalen’. In alle opmerkingen kan ik me allerminst vinden. Hieronder waarom.
Zorgaanbieders, van groot naar klein, hebben allemaal direct of indirect invloed op de gezondheid en/of welzijn van hun cliënten, patiënten, bewoners, etc.. Met andere woorden: zij hebben een enorme verantwoordelijkheid! In mijn optiek maakt het dan niets uit of er sprake is van een zelfstandig zorgverlener, een kleine aanbieder, een grote instelling, etc.. Allemaal dragen ze dezelfde verantwoordelijkheid. Is het dan niet logisch dat elke zorgaanbieder aan dezelfde wettelijke criteria voldoet?
Ingaand op de opmerking over het kwaliteitsmanagementsysteem: in de basis ben ik het ermee eens dat het hebben van zo’n systeem an sich geen garantie geeft op het leveren van inhoudelijk goede zorg of welzijn. Ik ben dagelijks veel op de weg aanwezig. Daar zie ik meerdere keren per dag het bewijs dat het hebben van een rijbewijs geen garantie geeft op ‘goed auto kunnen rijden’. Of het nu het rijbewijs of het kwaliteitsmanagementsysteem betreft: in mijn optiek staat of valt alles met het gedrag wat mensen laten zien!
Kost het hebben van een kwaliteitsmanagementsysteem en het werken aan kwaliteit veel geld? Jazeker! Maar het niet werken aan kwaliteit kost nog veel meer. Wie herkent niet het steeds opnieuw bedenken van procedures, processen, instructies, etc. En wat te denken van de kosten die gemoeid zijn bij het herstellen van cliënt/patiëntgebonden incidenten of ongevallen. Nog even los van calamiteiten waarbij de IGJ of GGD betrokken raken. Natuurlijk, niet alles is 100% op orde te brengen. Natuurlijk, niet alle incidenten of ongevallen zijn te voorkomen. Maar een kwaliteitsmanagementsysteem kan er wel voor zorgen dat u tenminste een aantal zaken goed geregeld heeft en dat u diverse risico’s beheerst.
Corné Adriaansen, adviseur